Co wolno a co nie wolno politykowi.
1. Nie wolno ograniczać ludziom swobody wypowiedzi.
2. Nie wolno ograniczać ludziom wyrażania swoich poglądów.
3. Nie wolno ograniczać ludziom należnych im praw i swobód.
4. Nie wolno ograniczać kobietom ich praw zwłaszcza naturalnych.
5. Prawo karne należy tworzyć tak by kara była adekwatna do występku.
6. Prawo należy tworzyć dla ludzi a nie przeciwko im.
7. Trzeba uwzględniać zdanie społeczeństwa w konsultacjach społecznych.
8. Nie wolno kierować się własnymi, partyjnymi i religijnymi poglądami przy pisaniu ustaw.
9. Trzeba ograniczać swobody religijne ustawami, by nie opanowały one życia publicznego.
10. Wierni dla swoich potrzeb mają tylko kościoły. W tym celu nie wolno zapisywać w ustawy potrzeb wiernych i Kościoła.
11. Wygrana partii polityczniej nie upoważnia posłów tej partii do decydowania za wszystkich ludzi i wbrew ich woli.
12. Przy pisaniu ustaw należy kierować się tylko potrzebami ludzi wykluczając potrzeby osób religijnych, Kościoła, potrzeby skrajnych ruchów takich jak np. narodowcy, prawica, liberałowie i lewica.
13. Poseł przy pisaniu ustaw nie może kierować się własną ambicją, swoją partyjną ideologią, fobią, zemstą i urazami psychicznymi z dzieciństwa. Wszystkie ustawy muszą być obiektywne i adekwatne do sytuacji.
14. Nie można tworzyć ustaw jednakowych dla wszystkich ludzi, gdyż każdy człowiek ma inne potrzeby duchowe i materialne.
1. Nie wolno ograniczać ludziom swobody wypowiedzi.
2. Nie wolno ograniczać ludziom wyrażania swoich poglądów.
3. Nie wolno ograniczać ludziom należnych im praw i swobód.
4. Nie wolno ograniczać kobietom ich praw zwłaszcza naturalnych.
5. Prawo karne należy tworzyć tak by kara była adekwatna do występku.
6. Prawo należy tworzyć dla ludzi a nie przeciwko im.
7. Trzeba uwzględniać zdanie społeczeństwa w konsultacjach społecznych.
8. Nie wolno kierować się własnymi, partyjnymi i religijnymi poglądami przy pisaniu ustaw.
9. Trzeba ograniczać swobody religijne ustawami, by nie opanowały one życia publicznego.
10. Wierni dla swoich potrzeb mają tylko kościoły. W tym celu nie wolno zapisywać w ustawy potrzeb wiernych i Kościoła.
11. Wygrana partii polityczniej nie upoważnia posłów tej partii do decydowania za wszystkich ludzi i wbrew ich woli.
12. Przy pisaniu ustaw należy kierować się tylko potrzebami ludzi wykluczając potrzeby osób religijnych, Kościoła, potrzeby skrajnych ruchów takich jak np. narodowcy, prawica, liberałowie i lewica.
13. Poseł przy pisaniu ustaw nie może kierować się własną ambicją, swoją partyjną ideologią, fobią, zemstą i urazami psychicznymi z dzieciństwa. Wszystkie ustawy muszą być obiektywne i adekwatne do sytuacji.
14. Nie można tworzyć ustaw jednakowych dla wszystkich ludzi, gdyż każdy człowiek ma inne potrzeby duchowe i materialne.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz