W związku z ustawą zakazującą propagowania totalitaryzmów takich jak faszyzm i komunizm oraz ich symboli warto zwrócić uwagę na
nadużywanie kolorów czerwonych i czarnych w przestrzeni publicznej i w mediach.
Lewicowe ruchy i partie polityczne wychodząc na ulice by zaprotestować często używają flag w kolorze czerwonym lub innym ale z czerwonymi napisami. Strażacy używają czerwonych hełmów, strojów i wozów strażackich, lekarze czerwonych fartuchów a swój sprzęt trzymają w czerwonych plecakach i pojemnikach, służby ratujące ludzi np. na akwenach wodnych używają czerwonych strojów i czerwonego sprzętu. Reklamy w przestrzeni publicznej, w sklepach i w mediach często są w kolorze czerwonym lub na czerwonym tle. TVP INFO oraz Polsat News przekazując widzom informacje przez cały czas trwania programu utrzymują informację o swoim programie na ekranie w kolorze czerwonym a w ten sposób oddziaływują na podświadomość widzów. Prezenterki np. z TVP Warszawa codziennie występują w czerwonej lub różowej bluzce. Programy i filmy także i te rysunkowe dla dzieci też są zbyt często z czerwonym kolorem na pierwszym planie najczęściej w stroju. Natomiast bajki telewizyjne dla dzieci najczęściej stosują kolor włosów czerwony lub rudy dla postaci obok czarnego pomijając blond jakby blond był zarazą. Przykładem może być tu program Margolcia i miś, kreskówki Przygody słoniczki, Bolek i Lolek z Tolą oraz Strażak Sam.
Kolor czerwony jest kolorem wściekłym, fałszywym i pobudzającym gdyż pobudza człowieka nerwowo gdy jest w nadmiarze i dlatego nie wolno go nadużywać choćby dlatego że niektóre osoby na widok krwi mdleją. Nie muszę przekonywać do racji swoich spostrzeżeń gdyż każdemu czerwony fartuch lekarza kojarzy się z krwią, czerwony strój ratownika na plaży z tragedią jaka przydarza się osobom tonącym, czerwony hełm, strój i pojazd strażaka z czerwonym ogniem czyli z tragedią ludzką itd. i dlatego nie wolno dodatkowo pobudzać nerwowo ludzi wściekłymi kolorami. Przypadkowo spotkane na ulicy osoby w kolorach czerwonych można znieść, ale w mediach już nie gdy codziennie oglądamy to samo. Głównie chodzi tu o kolor czerwony, ale inne np. jaskrawe też mogą pobudzać nerwowo i należało by ich nie stosować do kontaktu z osobą poszkodowaną która potrzebuje spokoju. Żeby można było odróżnić osoby, ich sprzęt i pojazd ratowniczy od zwykłych aut i pojazdów to wystarczy mały emblemat każdy inny i w innym kolorze dla danej służby na stroju ratowników i na karoserii pojazdu. Nie trzeba wcale całych strojów, całego sprzętu ratowniczego i całego pojazdu znakować firmowo. W końcu nie ma różnic między tymi służbami w oznakowaniu, bo prawie wszystkie używają tego samego koloru ( czerwonego i pomarańczowego ) w oznakowaniu co utrudnia odróżnianie ich od siebie. Jak może czuć się pacjent gdy do niego przychodzi lekarz w fartuchu w kolorze czerwonym ? Na pewno źle się czuje, bo kojarzy go z krwią której dużo stracił np. podczas operacji. Jak czuje się osoba która przygląda się bezradna jak płonie jej dom ziejący czerwonym kurem w niebo gdy przyjeżdża straż pożarna w kolorze czerwonym ? Strach nawet pomyśleć tu. Tu widać wyraźnie że nie można czerwonym gasić czerwonego, ale służby i tak mają gdzieś odczucia obywateli bo ważniejsza jest ich widoczność.
Na każdym kroku mamy nadużywanie koloru czerwonego, ale on wykorzystywany jest przeciw ludziom a nie dla ich dobra bo albo odstrasza, albo zmusza do oglądania lub zakupu niechcianego produktu.
Natomiast kolor czarny jest kolorem smętnym, smutnym, ponurym i śmiertelnym najczęściej używanym przez ruchy i partie polityczne o znamionach narodowo-nacjonalistycznych. Kolor czarny nie wróży dobrze i dlatego nie powinno się go nadużywać w przestrzeni publicznej i w mediach. Ruchy i partie polityczne o znamionach narodowo-nacjonalistycznych wychodząc na ulice to w rękach trzymają czarne flagi z białymi lub czerwonymi napisami lub białe z czarnymi lub czerwonymi napisami a one wywołują u przechodniów i widzów w telewizji przerażające wrażenie gdyż kolor czarny nie wnosi dobrych skojarzeń a tylko złe jak np. nazizm niemiecki, pogrzeb i śmierć.
nadużywanie kolorów czerwonych i czarnych w przestrzeni publicznej i w mediach.
Lewicowe ruchy i partie polityczne wychodząc na ulice by zaprotestować często używają flag w kolorze czerwonym lub innym ale z czerwonymi napisami. Strażacy używają czerwonych hełmów, strojów i wozów strażackich, lekarze czerwonych fartuchów a swój sprzęt trzymają w czerwonych plecakach i pojemnikach, służby ratujące ludzi np. na akwenach wodnych używają czerwonych strojów i czerwonego sprzętu. Reklamy w przestrzeni publicznej, w sklepach i w mediach często są w kolorze czerwonym lub na czerwonym tle. TVP INFO oraz Polsat News przekazując widzom informacje przez cały czas trwania programu utrzymują informację o swoim programie na ekranie w kolorze czerwonym a w ten sposób oddziaływują na podświadomość widzów. Prezenterki np. z TVP Warszawa codziennie występują w czerwonej lub różowej bluzce. Programy i filmy także i te rysunkowe dla dzieci też są zbyt często z czerwonym kolorem na pierwszym planie najczęściej w stroju. Natomiast bajki telewizyjne dla dzieci najczęściej stosują kolor włosów czerwony lub rudy dla postaci obok czarnego pomijając blond jakby blond był zarazą. Przykładem może być tu program Margolcia i miś, kreskówki Przygody słoniczki, Bolek i Lolek z Tolą oraz Strażak Sam.
Kolor czerwony jest kolorem wściekłym, fałszywym i pobudzającym gdyż pobudza człowieka nerwowo gdy jest w nadmiarze i dlatego nie wolno go nadużywać choćby dlatego że niektóre osoby na widok krwi mdleją. Nie muszę przekonywać do racji swoich spostrzeżeń gdyż każdemu czerwony fartuch lekarza kojarzy się z krwią, czerwony strój ratownika na plaży z tragedią jaka przydarza się osobom tonącym, czerwony hełm, strój i pojazd strażaka z czerwonym ogniem czyli z tragedią ludzką itd. i dlatego nie wolno dodatkowo pobudzać nerwowo ludzi wściekłymi kolorami. Przypadkowo spotkane na ulicy osoby w kolorach czerwonych można znieść, ale w mediach już nie gdy codziennie oglądamy to samo. Głównie chodzi tu o kolor czerwony, ale inne np. jaskrawe też mogą pobudzać nerwowo i należało by ich nie stosować do kontaktu z osobą poszkodowaną która potrzebuje spokoju. Żeby można było odróżnić osoby, ich sprzęt i pojazd ratowniczy od zwykłych aut i pojazdów to wystarczy mały emblemat każdy inny i w innym kolorze dla danej służby na stroju ratowników i na karoserii pojazdu. Nie trzeba wcale całych strojów, całego sprzętu ratowniczego i całego pojazdu znakować firmowo. W końcu nie ma różnic między tymi służbami w oznakowaniu, bo prawie wszystkie używają tego samego koloru ( czerwonego i pomarańczowego ) w oznakowaniu co utrudnia odróżnianie ich od siebie. Jak może czuć się pacjent gdy do niego przychodzi lekarz w fartuchu w kolorze czerwonym ? Na pewno źle się czuje, bo kojarzy go z krwią której dużo stracił np. podczas operacji. Jak czuje się osoba która przygląda się bezradna jak płonie jej dom ziejący czerwonym kurem w niebo gdy przyjeżdża straż pożarna w kolorze czerwonym ? Strach nawet pomyśleć tu. Tu widać wyraźnie że nie można czerwonym gasić czerwonego, ale służby i tak mają gdzieś odczucia obywateli bo ważniejsza jest ich widoczność.
Na każdym kroku mamy nadużywanie koloru czerwonego, ale on wykorzystywany jest przeciw ludziom a nie dla ich dobra bo albo odstrasza, albo zmusza do oglądania lub zakupu niechcianego produktu.
Natomiast kolor czarny jest kolorem smętnym, smutnym, ponurym i śmiertelnym najczęściej używanym przez ruchy i partie polityczne o znamionach narodowo-nacjonalistycznych. Kolor czarny nie wróży dobrze i dlatego nie powinno się go nadużywać w przestrzeni publicznej i w mediach. Ruchy i partie polityczne o znamionach narodowo-nacjonalistycznych wychodząc na ulice to w rękach trzymają czarne flagi z białymi lub czerwonymi napisami lub białe z czarnymi lub czerwonymi napisami a one wywołują u przechodniów i widzów w telewizji przerażające wrażenie gdyż kolor czarny nie wnosi dobrych skojarzeń a tylko złe jak np. nazizm niemiecki, pogrzeb i śmierć.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz